Bóg w tobie pyta – ty w Nim odpowiadaj.
• Co odczuwasz, gdy wczytujesz się w Słowo? Zauważ to.
• Jaki obraz lub jakie słowa najlepiej oddadzą to, co dzieje się w tobie? Wyraź to.
• W jaki sposób łączy się to dzisiaj z twoim życiem? Opisz to.
• Co Słowo mówi do ciebie w tej chwili? Przyjmij to.
• Co chcesz Bogu odpowiedzieć? Módl się tym.
(J 19,1-16)
Wówczas Piłat wziął Jezusa i kazał Go ubiczować.
A żołnierze uplótłszy koronę z cierni, włożyli Mu ją na głowę i okryli Go płaszczem purpurowym.
Potem podchodzili do Niego i mówili: Witaj, królu żydowski!
I policzkowali Go.
A Piłat ponownie wyszedł na zewnątrz i przemówił do nich:
Oto wyprowadzam Go do was na zewnątrz, abyście poznali,
że ja nie znajduję w Nim żadnej winy.
Jezus więc wyszedł na zewnątrz, w koronie cierniowej i płaszczu purpurowym.
Piłat rzekł do nich: Oto Człowiek.
Gdy Go ujrzeli arcykapłani i słudzy, zawołali: Ukrzyżuj! Ukrzyżuj!
Rzekł do nich Piłat: Weźcie Go i sami ukrzyżujcie! Ja bowiem nie znajduję w Nim winy.
Odpowiedzieli mu Żydzi: My mamy Prawo, a według Prawa powinien On umrzeć, bo sam siebie uczynił Synem Bożym.
Gdy Piłat usłyszał te słowa, uląkł się jeszcze bardziej. Wszedł znów do pretorium
i zapytał Jezusa: Skąd Ty jesteś?
Jezus jednak nie dał mu odpowiedzi.
Rzekł więc Piłat do Niego: Nie chcesz mówić ze mną? Czy nie wiesz, że mam władzę uwolnić Ciebie i mam władzą Ciebie ukrzyżować?
Jezus odpowiedział:
«Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdyby ci jej nie dano z góry.
Dlatego większy grzech ma ten, który Mnie wydał tobie».
Odtąd Piłat usiłował Go uwolnić.
Żydzi jednak zawołali: Jeżeli Go uwolnisz, nie jesteś przyjacielem Cezara. Każdy, kto się czyni królem, sprzeciwia się Cezarowi.
Gdy więc Piłat usłyszał te słowa, wyprowadził Jezusa na zewnątrz i zasiadł na trybunale, na miejscu zwanym Lithostrotos, po hebrajsku Gabbata.Był to dzień Przygotowania Paschy, około godziny szóstej.
I rzekł do Żydów: Oto król wasz!A oni krzyczeli: Precz! Precz! Ukrzyżuj Go!
Piłat rzekł do nich: Czyż króla waszego mam ukrzyżować?
Odpowiedzieli arcykapłani: Poza Cezarem nie mamy króla.Wtedy więc wydał Go im, aby Go ukrzyżowano.
Wskazówki
Bóg najczęściej nie odbiera nam cierpienia, gdy Go o to prosimy. Nie odsuwa od nas problemów ani nie rozwiązuje za nas trudności, gdy Mu je przedstawiamy. Nie przemienia góry w równinę, gdy jesteśmy zmęczeni drogą na szczyt, ale wspina się z nami i w nas.
Podczas medytacji w cierpieniu poznajemy swój lęk i swoją wiarę. To między nimi toczy się zmaganie. Modlitwa w cierpieniu sprowadza się do jednego aktu – nie bać się, tylko wierzyć. Cierpienie czyni nas prawdziwszymi na modlitwie. We łzach nie mamy ochoty na teoretyzowanie. W bólu mija nam chęć na intelektualizowanie. Przestajemy być dyplomatyczni, puszczają nam emocje. Odkrywamy siebie na nowo, mniej ułożonych i opanowanych. Przekonani, że takich nikt nas nie zniesie, a w dodatku jeszcze dołoży lub skrzywdzi. Cierpienie odsłania nasze rany. W tych chwilach ratuje nas wiara, że Bóg nas nie skrzywdzi, nie odrzuci ani nie zostawi. Wiara czyni nas na miarę Boga, lęk czyni Boga na miarę naszą. Bóg zbawia nas w cierpieniu. Jest w naszym zmaganiu, jest w naszej walce, jest w zaufaniu. Jest w każdym, choćby najmniejszym naszym kroku pod prąd obawom. Dla Jezusa zmartwychwstanie nastąpiło w czasie męki, dla nas za każdym razem, gdy – wbrew lękowi – wierzymy.
Comments are closed.