Bóg w tobie pyta – ty w Nim odpowiadaj.

[wprowadzenie do cyklu]

• Co odczuwasz, gdy wczytujesz się w Słowo? Zauważ to.
• Jaki obraz lub jakie słowa najlepiej oddadzą to, co dzieje się w tobie? Wyraź to.
• W jaki sposób łączy się to dzisiaj z twoim życiem? Opisz to.
• Co Słowo mówi do ciebie w tej chwili? Przyjmij to.
• Co chcesz Bogu odpowiedzieć? Módl się tym.

(J 7,40-53)
Wśród słuchających Go tłumów odezwały się głosy:
Ten prawdziwie jest prorokiem.
Inni mówili: To jest Mesjasz.
Ale – mówili drudzy – czyż Mesjasz przyjdzie z Galilei? Czyż Pismo nie mówi, że Mesjasz będzie pochodził z potomstwa Dawidowego i z miasteczka Betlejem?

I powstało w tłumie rozdwojenie z Jego powodu.

Niektórzy chcieli Go nawet pojmać, lecz nikt nie odważył się podnieść na Niego ręki.

Wrócili więc strażnicy do arcykapłanów i faryzeuszów,
a ci rzekli do nich: Czemuście Go nie pojmali?
Strażnicy odpowiedzieli: Nigdy jeszcze nikt nie przemawiał tak, jak ten człowiek przemawia.
Odpowiedzieli im faryzeusze: Czyż i wy daliście się zwieść? Czy ktoś ze zwierzchników lub faryzeuszów uwierzył w Niego? A ten tłum, który nie zna Prawa, jest przeklęty.
Odezwał się do nich jeden spośród nich, Nikodem, ten, który przedtem przyszedł do Niego: Czy Prawo nasze potępia człowieka, zanim go wpierw przesłucha, i zbada, co czyni?
Odpowiedzieli mu: Czy i ty jesteś z Galilei? Zbadaj, zobacz, że żaden prorok nie powstaje z Galilei.

I rozeszli się – każdy do swego domu.

Wskazówki

Czy podczas medytacji zauważamy u siebie niejako wykluczające się myśli i uczucia? Reagujemy na rozważane Słowo z otwartością, ale także odczuwamy opór. Chcemy poznać prawdę o sobie, ale równolegle jej się obawiamy.

Różnorodność myśli i uczuć w nas jest czymś normalnym, a nawet potrzebnym. Oznacza bowiem, że mamy w sobie bogactwo przeżyć, które potrzebują naszego uznania i zaangażowania. Mamy prawo czegoś pragnąć i jednocześnie czuć przed tym lęk. Nasza wewnętrzna rozbieżność nie musi być wrogiem, ale może stać się szansą, jeśli podejdziemy do niej w duchu dialogu. Dialog wewnętrzny prowadzi do wewnętrznej integracji, bez pomijania czegokolwiek w sobie. W pokojowym nastawieniu, w duchu cierpliwości, z zainteresowaniem i ciekawością, gdy wysłuchamy każdej ze stron, zdobędziemy pełniejszy obraz samych siebie. W medytacji stojące w sprzeczności myśli i uczucia nie są problemem, staje się nim jedynie brak wewnętrznego dialogu między nimi.