Bóg w tobie pyta – ty w Nim odpowiadaj.

[wprowadzenie do cyklu]

• Co odczuwasz, gdy wczytujesz się w Słowo? Zauważ to.
• Jaki obraz lub jakie słowa najlepiej oddadzą to, co dzieje się w tobie? Wyraź to.
• W jaki sposób łączy się to dzisiaj z twoim życiem? Opisz to.
• Co Słowo mówi do ciebie w tej chwili? Przyjmij to.
• Co chcesz Bogu odpowiedzieć? Módl się tym.

(Łk 1, 26-38)
Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.

Anioł wszedł do Niej i rzekł:
„Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”.
Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie.

Lecz anioł rzekł do Niej:
„Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”.

Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?”

Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”.

Na to rzekła Maryja: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!”
Wtedy odszedł od Niej anioł.

Wskazówki

W medytacji chodzi oto, abyśmy Słowo Boże przyjęli ciałem. Bez ciała Słowo nie zaowocuje. Słowo potrzebuje naszej cielesności, a cielesność – Słowa. W spotkaniu tych dwóch rodzi się nowe życie.

Medytacja powinna być powrotem do ciała, stąd samo uwzględnienie rozumowych rozważań nie wystarczy. Poza ciałem jesteśmy tylko ideą. Ciało nie jest rzeczą, obok której możemy przejść obojętnie. Zawsze jesteśmy ciałem i mamy ciało. Powrót do ciała dokonuje się, gdy zwracamy naszą uwagę na odczucia w ciele. Ciało komunikuje się z nami poprzez odczucia, które potrzebują zauważenia, przyjęcia i zrozumienia. Mogą one być bardzo subtelne, niewyraźne lub intensywne, a wręcz bardzo mocne. Każde fizyczne poczucie z ciała jest darem, nawet najbardziej nieprzyjemne nigdy nie jest przeciwko nam. Jest naszym sojusznikiem w duchowym rozwoju. Zauważone – daje poczucie istnienia, wysłuchane – przynosi ulgę, zrozumiane – czyni mądrzejszym, pokochane –  rodzi miłość, nakarmione Ciałem – umiera z nadzieją.