Bóg w tobie pyta – ty w Nim odpowiadaj.
• Co odczuwasz, gdy wczytujesz się w Słowo? Zauważ to.
• Jaki obraz lub jakie słowa najlepiej oddadzą to, co dzieje się w tobie? Wyraź to.
• W jaki sposób łączy się to dzisiaj z twoim życiem? Opisz to.
• Co Słowo mówi do ciebie w tej chwili? Przyjmij to.
• Co chcesz Bogu odpowiedzieć? Módl się tym.
(Mt 5, 43-48)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Słyszeliście, że powiedziano:
„Będziesz miłował swego bliźniego”, a nieprzyjaciela swego będziesz
nienawidził.
A Ja wam powiadam:
Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują,
abyście się stali synami Ojca waszego, który jest w niebie;
ponieważ On sprawia,
że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi,
i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.
Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za
nagrodę mieć będziecie?
Czyż i celnicy tego nie czynią?
I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego
czynicie?
Czyż i poganie tego nie czynią?
Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski».
Wskazówki
W medytacji uczymy się patrzeć na siebie i przyjmować siebie tak jak Bóg. Doskonałość Jego miłości polega na tym, że przyjmuje w nas zarówno to, co dobre, jak i to, co złe – co dojrzałe i niedojrzałe, co chaotyczne i poukładane, co święte i grzeszne. Na wszystko, co tworzy nasze życie, patrzy z miłością i nadzieją.
W modlitwie wewnętrznej ważne jest nie tylko to, co się Bogu podoba, ale także to, co nie jest zgodne z Jego wolą. Gdy medytujemy, możemy mieć przekonanie, że powinniśmy zwracać uwagę tylko na te wewnętrzne poruszenia, które zbliżają nas do Boga, a te niepoprawne odrzucać, a nawet ich nie zauważać czy je pomijać. W medytacji nie chodzi o to, aby podążać za tym, co złe, ale by pójść w odwrotnym kierunku: do źródła tego, co złe. Poświęcanie uwagi grzechowi i słabościom podczas modlitwy nie służy wzmacnianiu ich intensywności, ale na poszukiwaniu ich przyczyn. Spójrzmy na grzech z nadzieją. Pójdźmy pod prąd naszych pożądliwości.
Comments are closed.