Bóg w tobie pyta – ty w Nim odpowiadaj.
• Co odczuwasz, gdy wczytujesz się w Słowo? Zauważ to.
• Jaki obraz lub jakie słowa najlepiej oddadzą to, co dzieje się w tobie? Wyraź to.
• W jaki sposób łączy się to dzisiaj z twoim życiem? Opisz to.
• Co Słowo mówi do ciebie w tej chwili? Przyjmij to.
• Co chcesz Bogu odpowiedzieć? Módl się tym.
(Mt 7, 7-12)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Proście, a będzie wam dane;
szukajcie, a znajdziecie;
kołaczcie, a otworzą wam.
Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje;
kto szuka, znajduje;
a kołaczącemu otworzą.
Gdy któregoś z was syn prosi o chleb, czy jest taki, który
poda mu kamień?
Albo gdy prosi o rybę, czy poda mu węża?
Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec wasz, który jest w niebie, da to, co dobre, tym, którzy Go proszą.
Wszystko więc, co chcielibyście, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. Albowiem to jest istota Prawa i Proroków».
Wskazówki
W medytacji Duch Święty pobudza do stawiania pytań. Nie wystarczy Mu pobieżne przytaknięcie wyrażające zgodę na wszystko. Nie poprzestaje na przyjęciu uległości, że człowiek uznaje Boże Objawienie. On pragnie osobowego zaangażowania.
Medytacja jest aktem osobowym, w którym nie tylko ważne jest to, co mówi Słowo Boże, ale także to, jak ustosunkowuję się do tego. Medytacja nie jest tylko rozważaniem, ale przede wszystkim dialogiem. W jej centrum dokonuje się spotkanie osób: Jezusa ze mną; Jego myślenia z moim myśleniem; Jego wrażliwości z moją wrażliwością; Jego historii życia z moją historią; Jego wolności z moją. Jest to wzajemne krzyżowanie się dwóch dróg, aż do chwili, gdy staną się jedną Drogą.
Comments are closed.