Sesja III: Święty Franciszek z Asyżu – człowiek, który był modlitwą (por. 2 Cel)

  • Osobista modlitwa może stać się za ciasna i zacząć nas uwierać, dlatego potrzebujemy odnawiać jej charakter i styl.
  • Kryzys na modlitwie nie musi oznaczać zaniedbania i duchowego lenistwa, lecz może być symptomem rozwoju modlitwy.
  • Niechęć do tradycyjnej pobożności nie musi wynikać z naszej nieodpowiedniej postawy, ale może wypływać z pragnienia pogłębienia modlitwy.
  • Trudność w systematycznej modlitwie nie musi być dowodem lenistwa, tylko wołaniem duszy o osobistą i nieustanną relację z Bogiem.
  • Pragnienie nicnierobienia podczas modlitwy może stanowić pierwszy krok ku opuszczeniu mentalności zagadywania Boga na modlitwie.

Podczas III Sesji Szkoły Modlitwy Nieustannej pogłębimy powyższe zagadnienia oraz podejmiemy refleksję, jak odkrywać w sobie głębszy rodzaj modlitwy. Zwrócimy uwagę na oznaki budzenia się modlitwy kontemplacyjnej. Odpowiemy, na czym polega przechodzenie od myślenia i rozważania o Bogu do doświadczania Boga. Poruszymy również trudności rodzące się podczas przemieniania się modlitwy dyskursywnej w kontemplacyjną.

Sesji patronuje święty Franciszek z Asyżu, o którym jego pierwszy biograf Tomasz z Celano pisał, że „cały stał się nie tyle modlącym się, co samą modlitwą” (por. 2 Cel). Dla świętego Franciszka świat nie był przeszkodą w drodze do Boga, ale drogą prowadzącą do spotkania z Nim. W otaczających go rzeczach nie upatrywał zagrożenia, ale doszukiwał się dobra. Przeżywanie przyjemności nie uzależniało go od niej, ale ubogacało i dawało siły, aby poznawać świat i zachwycać się nim. Modlitwa świętego Franciszka nie była formą ucieczki od świata materialnego, ale drogą odkrywania jego najgłębszej wartości. Jednym z owoców modlitwy nieustannej jest doświadczenie braterstwa ze światem.

Zapraszamy Cię do uczestnictwa w III Sesji Szkoły Modlitwy Nieustannej. Więcej informacji znajdziesz tutaj.

Podczas każdej sesji zachowujemy milczenie, w którym znajdujemy przestrzeń na dzielenie się własnym doświadczeniem we wspólnocie i w rozmowach indywidualnych.