Czy bliskość pozwala zachować odrębność? Jak budować głęboką więź, w której „ja” spotka się z „ty”, aby obopólnie wzrastać? Do jakiej relacji zaprasza sam Bóg, który jest miłującą się komunią Osób? Te pytania prowadziły nas podczas szukania inspiracji do tegorocznych medytacji adwentowych. Gdy za klucz rozważań obraliśmy hasło „Być blisko i być sobą”, uznaliśmy, iż potrzeba jedynie bezpiecznej przestrzeni, by każdy otwarty na Słowo mógł się w Nim odnaleźć – słuchać, odpowiedzieć, przebywać.

Dziękujemy autorom medytacji, którzy opowiedzieli o więzi ze sobą, z Bogiem, z innymi. O więziach wymagających, o trudzie ich umacniania, o walce o ich autentyczność. O więziach wciąż odkrywanych, dzięki którym ustawicznie się rozwijamy. Podziękowanie kierujemy również do czytelników – tych ujawniających się wirtualnie oraz tych medytujących skrycie. Wszyscy współtworzyliśmy jedną wspólnotę.

«Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który jest i działa ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich» (Ef 4,6) – niech Słowo uobecnione w każdym z nas niweluje wszelkie oddalenia i przybliża nas na nowo ku sobie.

Zespół redakcyjny medytacji adwentowych
br. Piotr Wardawy i Anna Kaszubowska