Właśnie zakończyła się kolejna, już dziesiąta, edycja Studium Duchowości Franciszkańskiej, organizowana w „Honoratianum”. Ostatni zjazd poświęcony był głównie franciszkańskim świętym, tercjarstwu i problemowi formacji franciszkańskiej. Od kwietnia 2014 roku zaczynamy następną trzyletnią edycję, zapraszamy! Klikając na tytuł przeczytasz relacje uczestników z zakończenia Studium.

Bogu niech będą dzięki za SDF! Dla mnie był to czas nowego spotkania z Panem w Świętych Franciszku i Klarze, w pięknie powołania oraz z braćmi i siostrami, których Pan dał mi na tej drodze. Na zajęciach poszerzyłam swoją wiedzę i poznałam konkretne metody do dalszego osobistego rozważania i wprowadzania w życie ideałów franciszkańskich. Otworzyły się przede mną przestrzenie, które dotąd były mi bliskie, teraz jednak wędrowanie po nich stało się moją pasją.      s. Miriam, klaryska

***

Dnia 25 października 2013 r. w kapucyńskim Centrum Duchowości „Honoratianum” miało miejsce oficjalne zakończenie trzyletniej, dziesiątej już edycji Studium Duchowości Franciszkańskiej. Uczestnikami Studium były osoby należące do różnych gałęzi rodziny franciszkańskiej: siostry bezhabitowe – pasterzanki, wspomożycielki dusz czyśćcowych, imienia Jezus, franciszkanki od cierpiących, służki, sługi Jezusa; franciszkanki rodziny Maryi, felicjanki, józefitki; siostry klauzurowe – klaryski kapucynki, klaryski od wieczystej adoracji, klaryski urbanistki; przedstawiciele Franciszkańskiego Zakonu Świeckich oraz instytutu świeckiego – posłanniczek Maryi.

Po wręczeniu absolwentom dyplomów, dyrektor Studium, brat Wojciech Sugier, poprosił o krótkie przybliżenie tematyki prac dyplomowych – pisemnych i artystycznych. Autorzy opowiedzieli o inspiracjach i motywach podjęcia prac oraz o procesie ich powstawania. Zwrócili uwagę na fakt, że niezwykle ważny jest dla nich nie tylko ich aspekt intelektualny, ale również duchowy – brat z FZŚ w przejmujący sposób opowiedział o swoim doświadczeniu bliskości Boga, który „dał mu odpowiednie słowa”, pomógł napisać tekst i pozwolił być Jego narzędziem.

Najciekawszym momentem uroczystości było dzielenie się spostrzeżeniami na temat funkcjonowania SDF. Uczestnicy docenili wysoki poziom wykładów prowadzonych przez znawców franciszkanizmu, z różnych ośrodków w Polsce oraz rzymskiego „Antonianum” i Kapucyńskiego Instytutu Historycznego. Zaangażowanie i autentyczność wykładowców spełniła swoje zadanie – rozpaliła pragnienie bycia prawdziwym bratem/siostrą, żyjącym duchowością franciszkańską, oraz pragnienie ciągłego jej zgłębiania i nieustannej odnowy pierwotnego charyzmatu. Nieocenioną rolę odegrali również bracia z „Honoratianum”, którzy tworzyli rodzinną, ciepłą, serdeczną atmosferę w swoim domu i poprzez swoją życzliwość, otwartość oraz dyspozycyjność byli dla uczestników studium świadectwem franciszkańskiego braterstwa. Spotkania w „Honoratianum” stały się również wspaniałą okazją do poznania bogactwa wielkiej rodziny franciszkańskiej. Uczestnicy byli nie tylko studentami, ale stworzyli wspólnotę, która zawsze witała się z wielką, spontaniczną radością i żegnała z żalem.

Świetnym podsumowaniem uroczystości, oddającym panujący w „Honoratianum” klimat, stały się słowa dyrektora CDH, brata Łukasza Woźniaka: „To jest Wasz dom. Zawsze możecie tu przyjechać”.

Zwieńczeniem spotkania był spektakl przygotowany przez siostry. Absolwentki SDF dały nam lekcję pt. „Nauka śmiania się z samego siebie. Studium kobiecej wrażliwości w zakonie”. Cóż dodać…? Mamy w Kościele zdolne i pełne autokrytycyzmu siostry zakonne!

Tym, którzy chcą nie tylko studiować duchowość franciszkańską, ale także doświadczyć bycia z braćmi i siostrami, których gromadzi Jezus z Nazaretu, radzę jechać do „Honoratianum”. Gospodarze tego niezwykłego miejsca z pięknym ogrodem, w którym można usłyszeć radosne pianie koguta-liliputa, spełniają swoje zadanie – są braćmi. Można im zaufać i nakarmią was porządnie, gdy będziecie głodni! Jeśli nie jesteście biednymi idealistami szukającymi raju na ziemi, ale realistami mającymi uszy do słuchania, zostaniecie tam obdarowani Bożą miłością przychodzącą przez ludzi w brązowych kapturach!

DEO GRATIAS!  s. Paula, klaryska od wieczystej adoracji – szczęśliwa absolwentka SDF

***

Doświadczenie Studium Duchowości Franciszkańskiej w Zakroczymiu to możliwość uczestniczenia w ciekawych wykładach, prowadzonych z pasją przez franciszkanów z I i III Zakonu oraz osoby świeckie. Dzięki nim miałam możliwość zgłębić wiele tematów dotyczących duchowości czy historii franciszkanizmu. Były one również bodźcem do osobistego studium oraz medytacji. Podczas każdego semestru zapraszane były nowe osoby, które przedstawiały przygotowane tematy w różny sposób, z różnych punktów widzenia, ale zawsze ciekawie i fascynująco.

Ubogacająca była dla mnie możliwość napisania pracy dyplomowej. Podejmując się tego zadania, nie spodziewałam się, że będzie to tak pasjonujące. Cenne było dla mnie także przeczytanie prac innych uczestników studium, w których zgłębiali oni ciekawe tematy.

Honoratianum to miejsce spotkania z innymi członkami naszej wielkiej franciszkańskiej rodziny. Dla mnie najcenniejsza była możliwość poznania się z innymi klaryskami, ale także z siostrami rodziny honorackiej oraz tercjarzami. Podczas studium mieliśmy możliwość wzajemnego poznania się, spotkań, wymiany myśli, spostrzeżeń, dzielenia się wiarą. Mogłam też zawrzeć tu piękne przyjaźnie, które mam nadzieję, przetrwają pomimo zakończenia spotkań w Zakroczymiu.

Pięknym spotkaniom sprzyjała rodzinna atmosfera, którą wprowadzają bracia, na co dzień posługujący w zakroczymskiej wspólnocie. Mogliśmy doświadczyć wielkiej otwartości, życzliwości i braterskiej prostoty z ich strony.

Dziękuję Bogu i tym wszystkim, dzięki którym to doświadczenie jest moim udziałem. Ogarniam modlitwą wszystkich uczestników i prowadzących, prosząc Ducha Świętego o obfite owoce tego czasu w sercach nas wszystkich.

 s. Judyta OSCCap z Krakowa